Cudowny obraz

Centralnym punktem w naszym kościele jest Cudowny Obraz Matki Boskiej Boreckiej. To właśnie tu odbiera Ona hołdy i jako DOBRA MATKA słucha próśb ludu oraz zsyła łaski. CUDOWNY OBRAZ MATKI BOŻEJ namalowany jest na desce o wymiarach 66 cm na 73.5 cm. Osadzony jest we wspaniałych ażurowych, bogato złoconych ramach. Nad nim jest gołębica i jeszcze wyżej – Bóg Ojciec. Zawiera to głęboką naukę katechetyczną: Bóg jest jeden w Trójcy Przenajświętszej. Bóg Ojciec daje nam swojego Syna przez Maryję za sprawą Ducha świętego, by nas podnieść do udziału w Boskiej naturze. Obraz ten zwykle jest zasłonięty dużym, godnym uwagi płótnem przedstawiającym Matkę Bożą Różańcową, która podaje różaniec klęczącym u Jej stóp św. Dominikowi i św. Katarzynie ze Sieny.

Cudowny Obraz przedstawia Maryję w półpostaci – w lewej ręce trzyma Dziecię, zaś prawą ręką, całą dłonią wskazuje na Nie jakby mówiła: Idźcie do Jezusa, Cokolwiek wam każe czynić, czyńcie! Suknia czerwona, płaszcz okrywający głowę i całą postać na zewnątrz jest turkusowy (ciemno niebiesko zielony), a od wewnątrz jasno zielony ze złotymi oblamówkami spięty pod szyją broszką. Dziecię Jezus w lewej rączce trzyma książkę, a prawą wzniesioną do góry błogosławi.

To przed tym obrazem przybywający tutaj wierni otrzymywali wiele łask. Wyrazem wdzięczności wiernego ludu były starania o koronację cudownego Obrazu. Dnia 15 sierpnia 1919 roku, ówczesny Ordynariusz Przemyski, dziś święty biskup Józef Sebastian Pelczar w obecności księży biskupów, duchowieństwa i wielotysięcznego tłumu wiernych nałożył na głowę Jezusa i Maryi złote korony papieskie. Była to pierwsza koronacja Cudownego Obrazu Matki Bożej w wolnej Polsce. Uroczystość ta nie tylko była aktem wdzięczności wobec Matki Bożej, ale także pokazaniem tego miejsca i dokonujących się tutaj cudów. Była także zaproszeniem dla wierzących, by tutaj umacniali swoją wiarę, dla wątpiących, by tutaj rozwiązywali swoje życiowe problemy, a dla zagubionych, by tu – w objęciach Matki odnajdywali prawdziwe drogi swojego życia i uzyskiwali spokój swojego sumienia.

Dwukrotnie – w 1960 i w 1992 roku skradziono korony z Cudownego Obrazu; sprawców nie wykryto. Po nabożeństwach ekspiacyjnych za ten świętokradzki czyn, dnia 14 sierpnia 1995 roku ks. abp Józef Michalik, metropolita przemyski rekoronował, czyli powtórnie nałożył korony na Cudowny Obraz.

 

Na rozpoczęcie każdego nabożeństwa odsłaniany jest Cudowny Obraz – w tym czasie przy wtórze dzwonków śpiewana jest pieśń:

Panno święta z Jasnej Góry, Matką ludu Tyś jedyna,

Coś na tron Borek obrała, by nam zjednać łaskę Syna.

O serc, Królowo, niepokalana, o króluj sercom po wszystek czas.

Ucz nas miłości, zbliżaj do Pana, i nie opuszczaj przenigdy nas.

 

A na zakończenie każdego nabożeństwa w czasie zasłaniania Obrazu śpiewa się następującą pieśń:

O Maryjo, dobra Matko, przed Obrazem Twym klękamy.

Opiekuj się naszą chatką, o to Ciebie dziś błagamy.

Gorąco prosimy Cię. Nami wciąż opiekuj się.

Wstaw się za nami do Pana, o Maryjo kochana.

Przyjm modlitwy biednych dzieci, nasze prośby i westchnienia.

Niech do Ciebie pieśń ta leci, pełna czci i uwielbienia.

Gorąco prosimy Cię. Nami wciąż opiekuj się.

Wstaw się za nami do Pana, nasza Matko kochana.