Dominikanie Borek Stary

Do naszego kościoła przychodzą od wieków rzesze wiernych. Zmienił się co prawda styl pielgrzymowania. Kiedyś przychodziły pieszo całe grupy ludzi z poszczególnych parafii. Wyprawa taka trwała nieraz nawet kilka dni. Także i czas przebywania w miejscu świętym często nie ograniczał się tylko do kilku godzin, ale było to dwa, a nawet więcej dni. Dziś, często pielgrzymi przyjeżdżają autokarami, bądź samochodami osobowymi. Przyjeżdżają całe rodziny, a także indywidualni pielgrzymi, by tutaj – przed Cudownym Obrazem, przy cudownym źródełku obok groty czy na Dróżkach Różańcowych pomodlić się, nabrać nowej siły i wracają do domu.

Odpust Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia)

Największy odpust, który gromadzi wielkie rzesze wiernych rozpoczyna się w Wigilię Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, 14 sierpnia tak zwanym obrzędem Zaśnięcia i pogrzebu Matki Bożej. Uroczystości, którym zwykle przewodniczy któryś z Księży Biskupów trwają do wieczora dnia 15 sierpnia i gromadzą wielotysięczne rzesze wiernych. Do odpustu przygotowujemy się poprzez trwającą dziewięć dni nowennę, w czasie której modlimy się przed wystawioną w kościele Figurą Matki Bożej Zaśniętej. W przedostatnim dniu nowenny, 13 sierpnia, po fatimskim różańcu pokutnym, w procesji przenosimy Figurę do kaplicy św. Anny. Tam Figura zostaje przyobleczona w uroczysty strój i w dniu 14 sierpnia o godzinie 17 w procesji, na ramionach dziewczyn ubranych w białe suknie następuje przeniesienie Jej przed polowy ołtarz, przy którym dla wielotysięcznej rzeszy wiernych mszę świętą odprawia ksiądz biskup.

Miejscowe dziewczyny poczytują sobie za wielki zaszczyt, że mogą nieść Figurę. Na kilka godzin przed mszą świętą wszystkimi drogami do Sanktuarium “płynie potok ludzi”. Z każdej strony słychać śpiew pieśni i modlitwę różańcową. Na uroczystość tę przychodzi wiele grup pielgrzymkowych z różnych parafii wraz ze swoimi duszpasterzami; przychodzą nie tylko z naszego, błażowskiego dekanatu i sąsiedniego tyczyńskiego, ale także z dekanatów rzeszowskich, z łańcuckiego i dynowskiego. Kilka godzin przed rozpoczęciem uroczystości kilkudziesięciu kapłanów posługuje w konfesjonałach. Jakkolwiek msza święta odprawiana jest przy ołtarzu polowym, to jednak w kościele wiele godzin trwają na modlitwie ludzie, którzy chcą na kolanach przejść wokół Cudownego Obrazu. Czuwanie modlitewne trwa całą noc; o godzinie 22 odprawiamy fatimski różaniec pokutny, o północy Pasterkę Maryjną, a później trwają indywidualne modlitwy. Od rana znowu kościół i plac przed Sanktuarium napełnia się ludźmi, którzy swoją obecnością świadczą o miłości do swojej Matki i o bezgranicznym do Niej zaufaniu. W dniu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny msze święte odprawiane o godzinie 7, 9, 11, 15 i 18 gromadzą tłumy ludzi.

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego

Oprócz odpustu ku czci Matki Bożej Wniebowziętej uroczyście obchodzimy Uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Odpust zaczyna się już w sobotę. Pomiędzy mszami świętymi o godzinie 7, 9 i 18 jest adoracja Najświętszego Sakramentu. Podobnie jest w samą uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Także w drugi dzień Zielonych Świąt odprawiamy msze święte według niedzielnego programu; tradycyjnie w tym dniu na mszę świętą o godzinie 11 pielgrzymuje do Sanktuarium parafia w Borku Starym wraz z duszpasterzami.

Uroczystość Matki Bożej Królowej Różańca Świętego

Trzecim odpustem w naszym Sanktuarium jest Uroczystość Matki Bożej Królowej Różańca Świętego obchodzona corocznie w pierwszą niedzielę października. W łączności z mszą święta o godzinie 11 odprawiana jest procesja do pięciu ołtarzy w czasie której odmawiamy różaniec.

Uroczyście także – w Imię Jezusa – rozpoczynamy Nowy Rok; zawsze po mszy świętej o godzinie 11 w czasie procesji Eucharystycznej do pięciu ołtarzy śpiewamy Koronkę do Imienia Jezus prosząc o pokój na świecie.

Ku czci św. Piotra z Werony (29 kwietnia)

Pobożność mieszkańców Borku Starego i okolicznych parafii wprowadziła jeszcze  jedno nabożeństwo – ku czci św. Piotra z Werony w dniu 29 kwietnia. W tym dniu podczas mszy świętej sprawowanej o błogosławieństwo Boże dla rolników w ich pracy są poświęcane przyniesione krzyżyki zrobione z gałązek. Po powrocie gospodarzy do domów krzyżyki te umieszczone w zabudowaniach gospodarczych i wbijane w polu, dzięki wstawiennictwu św. Piotra z Werony, są zadatkiem błogosławieństwa Bożego w ciężkiej pracy rolników.

Przez cały rok

Wypada także zauważyć, że przez cały rok w naszym Sanktuarium codziennie po wieczornej mszy świętej odmawiamy wspólnie różaniec. W każdy poniedziałek natomiast (oprócz miesięcy zimowych) odmawiamy modlitwę różańcową wędrując po Dróżkach różańcowych na wzgórzu. Od maja do października każdego 13 dnia miesiąca odprawiamy fatimski różaniec pokutny, a przez cały rok w każdą pierwszą sobotę miesiąca w specjalnym nabożeństwie czcimy Niepokalane Serce Maryi. Przez cały listopad odmawiając różaniec modlimy się za zmarłych, których imiona zostają polecone naszym modlitwom na kartkach wypominkowych; podobnie czynimy w każdy pierwszy poniedziałek miesiąca, po wieczornej mszy świętej, którą także ofiarujemy za naszych drogich zmarłych.

W naszym Sanktuarium odprawiamy msze święte w dni powszednie o godzinie 7 rano i o 18 wieczorem (w czasie zimowym o godzinie 17); po wieczornej mszy świętej odmawiamy różaniec. W niedziele i święta odprawiamy msze święte o godzinie 7, 9, 11, 15; o godzinie 14.30 odprawiamy nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia. Modlimy się w różnych intencjach, o które proszą nie tylko okoliczni mieszkańcy, ale także wierni z różnych stron Polski, a także z zagranicy. Odprawiamy także msze święte gregoriańskie.

Tutaj wierni, modlący się i uczestniczący w mszach świętych i nabożeństwach doznają wielu łask. Tutaj składają swoje błagania o zdrowie, o nawrócenie, o trzeźwość, o uratowanie małżeństw od rozpadu, o życie wieczne dla zmarłych, i wiele innych. Tutaj także dziękują za ocalenie życia, za zdrowie, za małżeńskie jubileusze, zdane egzaminy, poczęte dzieci, zdobyty zawód, błogosławieństwo w życiu osobistym i rodzinnym, za szczęśliwe zbiory. Tutaj także często przychodzą ze sprawami swoich sumień, by w konfesjonale prostować swoje drogi i odzyskiwać radość Bożego dziecka.