18 lipca obchodzimy 700. rocznicę kanonizacji św. Tomasza z Akwinu, doktora Kościoła. Podczas mszy św. o godz. 18.00 będziemy dziękować za kanonizację św. Tomasza z Akwinu.
Zapraszamy do wspólnej modlitwy i świętowania.
Stolica Apostolska udzieliła z tej okazji odpustu zupełnego wiernym, którzy wezmą udział w celebracjach eucharystycznych organizowanych w kościołach dominikańskich.
Obchody Jubileuszu trwają od 28 stycznia 2023 r. do 28 stycznia 2025 r.

Generał naszego Zakonu, Gerard Francisco Timoner III, OP, w swoim liście z okazji jubileuszu 700-leca kanonizacji św. Tomasza oraz 750. rocznicy jego śmierci, napisał:

Obchodzimy siedemsetną rocznicę kanonizacji naszego wybitnego współbrata św. Tomasza z Akwinu, Doktora Kościoła, przypadającą na 18 lipca 2023 r. oraz 750. rocznicę jego śmierci przypadającą na 7 marca 2024 r. Z wdzięcznością pamiętamy, że w 1974 r. św. Paweł VI napisał list apostolski Lumen Ecclesiae dla uczczenia siedemsetlecia śmierci Doktora Anielskiego.
Aby jeszcze bardziej rozpalić naszego ducha wdzięczności wobec Pana, Dawcy wszelkich łask, zwróciliśmy się do Stolicy Apostolskiej z prośbą o udzielenie odpustu zupełnego (patrz załączony reskrypt) wiernym odpowiednio usposobionym, którzy wezmą udział w celebracjach eucharystycznych organizowanych przez Rodzinę Dominikańską w naszych kościołach i szkołach z okazji Jubileuszu kanonizacji i śmierci św. Tomasza z Akwinu oraz wiernym, którzy będą pielgrzymować do kościołów, sanktuariów i oratoriów, którym on patronuje. Obchody tego podwójnego Jubileuszu będą trwały od 28 stycznia 2023 r. do 28 stycznia 2025 r. Proszę Was o wygłoszenie katechez na temat znaczenia odpustu, jak również warunków przepisanych przez Świętą Matkę Kościół dla jego godnego przyjęcia.
Jako Doktor Kościoła św. Tomasz pozostaje dla nas dzisiaj doskonałym wzorem i nauczycielem. Jak zauważył św. Paweł VI, Doktor Anielski pojmował “relację między całym porządkiem stworzonym a porządkiem prawd religijnych, a zwłaszcza orędzia chrześcijańskiego” nie w kategoriach opozycji, ale pewnej uporządkowanej harmonii: “Łaska nie pomniejsza natury, ale doprowadza ją do jej pełni, podczas gdy natura jest podporządkowana łasce, rozum wierze, a miłość ludzka miłości Bożej” . Ponadto, będąc w pełni wierny św. Dominikowi, który albo rozmawiał z Bogiem (modlitwa), albo o Bogu (przepowiadanie), Tomasz pokazał, jak w owocny sposób utrzymać napięcie między wymiarem kontemplacyjnym (studium i wspólna modlitwa) i apostolskim naszego dominikańskiego życia : “Bo jak lepiej jest oświecać, niż tylko świecić, tak też lepiej jest dawać innym owoce swojej kontemplacji, niż tylko kontemplować” . Pamiętając o tym ważnym wymiarze duchowości dominikańskiej, nasze kapituły generalne przypominały nam, abyśmy zawsze zachowywali harmonię i współpracę (synergię) między naszym dominikańskim życiem i misją.
Niech nasze świętowanie podwójnego Jubileuszu życia św. Tomasza pobudzi nas do służenia Bogu i Kościołowi z wielkim oddaniem i głęboką pokorą – powiedział Reginaldowi “mihi videtur ut palea – wszystko, co napisałem, wydaje mi się jak słoma” – oraz do tego, by nie szukać żadnej nagrody na tym świecie, oprócz bycia z Bogiem – “Domine, non nisi Te – Panie, niczego tylko Ciebie”.

Gerard Francisco Timoner III, OP Generał Zakonu